University of Twente Student Theses

Login

Help de hulpverlener : wat maakt ambulancepersoneel weerbaar in een omstandersconflict? : een onderzoek naar de relatie tussen het perspectief kunnen nemen van een ander en de ervaringen van omstanderconflicten in verschillende situaties

Mol, R.J. (2015) Help de hulpverlener : wat maakt ambulancepersoneel weerbaar in een omstandersconflict? : een onderzoek naar de relatie tussen het perspectief kunnen nemen van een ander en de ervaringen van omstanderconflicten in verschillende situaties.

[img] PDF
392kB
Abstract:Medewerkers met een publieke taak krijgen in toenemende mate te maken met omstanders die hun werk dusdanig hinderen dat hulpverleners hun taak niet meer naar behoren kunnen uitvoeren. Zulke verhinderingen worden omstanderconflicten genoemd. Hier ligt dan ook het probleem, hulpverleners moeten hun taken goed kunnen uitoefenen maar worden verhinderd door (escalerende) omstanderconflicten. Daardoor is er binnen dit onderzoek gezocht naar mogelijkheden die hulpverleners kunnen helpen om omstanderconflicten te laten de-escaleren. Het nemen van het perspectief van de conflictveroorzaker(s) kan een hulpverlener helpen om het conflict beter te kunnen managen en waar mogelijk te laten de-escaleren. Met als gevolg dat negatieve gevoelens als wraak afnemen en positieve gevoelens als vergevingsgezindheid toenemen. Er werd verwacht dat deze relatie echter afhankelijk is van de situatie. In ambigue conflictsituaties waren gevoelens van wraak en vergevingsgezindheid naar verwachting anders in vergelijking met conflictsituaties waarbij de intenties duidelijk negatief zijn. Naar dit interactie effect is binnen dit onderzoek gezocht. Het onderzoek werd uitgevoerd onder Nederlandse burgers tussen de 18 en 66 jaar, zij werden gevraagd een online vragenlijst in te vullen. Eerst werd gemeten in welke mate zij geneigd zijn het perspectief van een ander in te kunnen nemen. Hierna volgde de manipulatie. De respondenten kregen of een scenario te lezen van een omstanderconflict waarbij de intenties duidelijk negatief waren of een situatieschets waarbij de intenties ambigue waren. Vervolgens werd gevraagd in welke mate zij gevoelens van wraak en vergevingsgezindheid hebben ervaren na het lezen van het scenario. Er gebruik gemaakt van een multiple lineaire regressieanalyse met een dichotome en een continue onafhankelijke variabele. Hierbij vormde de ambiguïteit een dichotome variabele, aangezien de respondenten of een ambigue of een niet-ambigue scenario geschetst kregen van een omstanderconflict. De mate van perspectief nemen was de continue variabele. Uit de resultaten blijkt dat naarmate de respondenten meer geneigd zijn perspectief te nemen, zij lagere gevoelens van wraak en een hogere vergevingsgezindheid ervaren, ongeacht de conditie waar zij in geplaatst waren. Verder ervaren de respondenten een minder wraak en meer vergevingsgezindheid in de ambigue conditie dan in de conditie met negatieve intenties. Het cruciale interactie effect is niet gevonden. Mogelijk komt dit omdat het nemen van perspectief niet gemanipuleerd is, maar als een kenmerk van mensen is gemeten. Daarnaast had het onderscheid tussen de twee manipulaties nog duidelijker geschetst kunnen worden.
Item Type:Essay (Bachelor)
Faculty:BMS: Behavioural, Management and Social Sciences
Subject:77 psychology
Programme:Psychology BSc (56604)
Link to this item:https://purl.utwente.nl/essays/66861
Export this item as:BibTeX
EndNote
HTML Citation
Reference Manager

 

Repository Staff Only: item control page