University of Twente Student Theses

Login

Verplaatsen in daders, een stap te ver? : de bereidheid en consequenties van perspectief nemen onder hulpverleners die met daders werken.

Heuvel, E. van den (2014) Verplaatsen in daders, een stap te ver? : de bereidheid en consequenties van perspectief nemen onder hulpverleners die met daders werken.

[img] PDF
657kB
Abstract:Het doel van deze studie is aan te tonen in hoeverre een hulpverlener bereid is tot het nemen van het perspectief van een dader en wat de consequenties van dit perspectief nemen zijn voor de werkalliantie. Er is onderscheid gemaakt in werkoriëntatie van hulpverleners, waarbij een rehabiliterende of correctieve werkoriëntatie zijn gehanteerd. Daarbij is onderzocht in hoeverre de relatie tussen werkoriëntatie en perspectiefname gemodereerd werd door de stereotypiciteit van de daders. Daarnaast is gekeken naar de invloed van de moderator walging op de bereidheid om het perspectief van een dader te nemen. Voor zover bekend is dit het eerste onderzoek dat verschil maakt in werkoriëntatie van hulpverleners en daarbij de modererende rol van stereotypiciteit en walging in deze relaties onderzocht. De data van dit onderzoek is verzameld door middel van online-vragenlijsten onder 255 hulpverleners die werken met daders van 18 jaar of ouder. Resultaten van dit onderzoek bieden voldoende aanwijzingen waaruit blijkt dat er verschillen zijn in spontaan en geïnstrueerd perspectief nemen. Zo blijkt geïnstrueerd perspectief nemen positieve gevolgen te hebben voor de consequenties van de werkalliantie en verdwijnt het verschil in werkoriëntatie. Over het algemeen blijkt dat bij ambigue daders positievere consequenties voor de werkalliantie optreden. Onverwacht is gevonden dat walging een direct negatief effect heeft op de bereidheid om perspectief te nemen. Walging lijkt dus altijd iets te doen met de bereidheid om perspectief te nemen van een dader. Daarbij modereert een hoge ervaring van walging de relatie tussen werkoriëntatie en perspectiefname. Dat wil zeggen dat hulpverleners met een rehabiliterende werkoriëntatie bij een hoge ervaring van walging meer bereid zijn om het perspectief van een dader te nemen, dan hulpverleners met een correctieve werkoriëntatie. Deze resultaten worden in de discussie verder besproken. De resultaten uit dit onderzoek kunnen een bijdrage leveren aan zowel bestaande literatuur over de relatie tussen perspectiefname, stereotypiciteit en daders als over werkoriëntatie en consequenties voor de werkalliantie. Daarnaast zijn er aanwijzingen dat perspectiefname positieve gevolgen heeft voor de werkalliantie, ongeacht werkoriëntatie.
Item Type:Essay (Master)
Faculty:BMS: Behavioural, Management and Social Sciences
Subject:77 psychology
Programme:Psychology MSc (66604)
Link to this item:https://purl.utwente.nl/essays/66859
Export this item as:BibTeX
EndNote
HTML Citation
Reference Manager

 

Repository Staff Only: item control page